Τα οφέλη που έχει η απόκτηση ενός κατοικιδίου για το παιδί κι όσα πρέπει να λάβεις υπόψη πριν πάρεις την απόφαση.
Είσαι νέος γονέας και θέλεις να πάρεις κατοικίδιο; Το παιδί σου, σου ζητάει επιστάμενα ένα σκυλάκι; Έχεις ήδη κάποιο ζωάκι και περιμένεις παιδάκι και έχεις κάποιες απορίες; Αν ναι τότε σίγουρα έχει πέσει στα χέρια σου το σωστό άρθρο.
Έλα να δούμε τα οφέλη που υπάρχουν στο να μεγαλώνεις μια μικρή δίποδη ψυχούλα, μαζί με μια ( μην σου πω και με 2 και με 3 ) τετράποδη ψυχούλα.
Αρχικά το παιδί σου γίνεται ένα αυθόρμητο ον που μπορεί εύκολα να εξωτερικεύει τα συναισθήματα του χωρίς συστολή. Σε έρευνες φάνηκε πως τα παιδιά που έχουν την τύχη να μεγαλώνουν με κατοικίδια δεν φοβούνται να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Τα παιδιά που συμμετέχουν στην φροντίδα του κατοικίδιου γίνονται πιο συμπονετικά και υπεύθυνα. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού μπορούμε να το εμπλέξουμε σε αυτή την φροντίδα. Πχ αν το παιδί μας είναι από 7 και κάτω, μια εξαιρετική βοήθεια που μπορεί να προσφέρει στον τετράποδο φίλο του είναι κάθε φορά που επισκέπτεστε τον κτηνίατρο να φροντίζει να παρηγορεί το ζωάκι που μοιάζει ανήσυχο και στρεσαρισμένο.
Και μετά το προηγούμενο παράδειγμα…. Lets talk about ενσυναίσθηση. Έχει παρατηρηθεί πως τα παιδιά που έχουν τριχωτά φιλαράκια ενδιαφέρονται περισσότερο για τα συναισθήματα των συνάνθρωπων τους. Ένα ζωάκι μπορεί να είναι χαρούμενο, να πονάει , να φοβάται …όλα αυτά το μικρό σου μαθαίνει να τα βλέπει και να τα φροντίζει. Άκου το τέλειο! Έρευνα αποκάλυψε πως τα παιδιά που έχουν στο σπίτι ζωάκια δεν εμπλέκονται τόσο συχνά όσο άλλα παιδιά ,σε περιστατικά βίας στο σχολικό περιβάλλον. Στο είπα! ΤΈΛΕΙΟ.
Όπως καταλαβαίνεις αν πρέπει να γράψω κάτι με κεφάλαια θα ήταν οι εξής λέξεις ΥΠΕΥΘΥΝOΤΗΤΑ , ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Ναι όλα αυτά για τα όποια εμείς οι ενήλικες τρέχουμε στους ψυχολόγους, το πιτσιρίκι σου τα αναπτύσσει στο σπίτι παρέα με τον τετράποδο φίλο του.
Οκ, ας μιλήσουμε για τα δύσκολα. Όταν μεγαλώνουμε ένα κατοικίδιο ξέρουμε πως θα έρθει η στιγμή να πούμε αντίο.
Είναι σημαντικό να πούμε στο παιδί την αλήθεια. Όχι δικαιολογίες ότι ο σκύλος μας έφυγε, πήγε να ζήσει κάπου άλλου. Με τέτοιους τρόπους θα δημιουργήσουμε τύψεις στο παιδί πως ίσως δεν έκανε κάτι καλά και ο φίλος το εγκατέλειψε , θα έχει αγωνιά για το αν θα ξαναγυρίσει και δεν θα το προστατέψουμε από το πένθος, καθώς θα βιώσει την απώλεια αναμειγμένη με άλλα αρνητικά συναισθήματα.
Βιώστε την απώλεια σαν οικογένεια. Άφησε το παιδί να κλάψει και αν δεν μπορεί να αντέξει να είναι μπροστά στο αντίο, να το αποχαιρετήσει με κάποιο δικό του τρόπο είναι μια υπέροχη λύση. Οι ενήλικοι να μιλούν για αυτό και να μην κάνουν σαν να μην έχει υπάρξει, έτσι το παιδί μαθαίνει πως η απώλεια έχει επηρεάσει την οικογένεια και δεν είναι μόνο σε αυτό που νιώθει. Αν κλάψετε μπροστά στο παιδί σας είναι κάτι παραπάνω από οκ και φυσικα να του εξηγήσετε τους λόγους πχ ‘ Μου λείπει που κοιμόταν στο κρεβάτι μαζί μου’ ‘Μου λείπει η πρωινή μας βόλτα’ . Μην βιαστείτε να το αντικαταστήσετε, μαθαίνοντας στο μωράκι σας πως πρέπει να αποφεύγει τον πόνο.
Έρευνα έδειξε πως τα παιδιά που έχασαν κάποιο ζωάκι, αργότερα όταν πρόεκυψε κάποια απώλεια στην οικογένεια την χειριστήκαν πολύ καλυτέρα.
Καταλαβαίνεις ότι τα οφέλη είναι πολλά έτσι; καταλαβαίνεις πως δεν πρέπει πια να έχεις δεύτερες σκέψεις στην ερώτηση "Να πάρουμε ένα ζωάκι;".
Από έμενα λοιπόν γουφ και γεια σας.
Σωτηρία Στυλιανίδου Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια.